31.07.2014 r., ok. 11:00
Stało się. Doszliśmy na najwyższy szczyt Polski... jednak tam na górze, byliśmy zbyt zmęczeni, żeby w pełni to docenić. Ale gdy ochłonęliśmy, doszło do nas, że dokonaliśmy tego: wypełniliśmy plan, który sobie założyliśmy. Dawid zrobił kisiel: to jego prywatny projekt - najwyżej położony kisiel w Polsce. ;) Niestety zapomnieliśmy o cukrze, przez co nasz wyrób smakował paskudnie. Powstrzymywaliśmy się długo przed wylaniem go w przepaść, ale koniec końców, zjedliśmy go honorowo.
Zejście było stresogenne - patrząc w dół, zobaczyliśmy jak jest stromo. Na szczęście udało nam się bezpiecznie zejść do doliny.Do schroniska doszliśmy już po zmroku. Zmęczeni, wypiliśmy jedno piwo i położyliśmy się spać...
 |
| Kisiel podczas produkcji ;) |
 |
| Najwyżej położony kisiel w Polsce |
 |
| A to najwyżej położony Dawid w Polsce. :D |
 |
| (Nie)sławna Przełączka pod Rysami. |
 |
| W oddali Orla Perć. |
 |
| Na wysokości ok. 2100 m n.p.m. |
 |
| Morskie Oko i Czarny Staw. |
 |
| I jesteśmy spowrotem nad Czarnym Stawem. |
 |
| Do zobaczenia! Jeszcze tu wrócimy. ;) |
01.08.2014 r.
Następnego dnia ja z Dawidem wyruszyliśmy w stronę parkingu w Palenicy Białczańskiej. Tam zakończyliśmy pieszy marsz i w praktycznie pustym autobusie odjechaliśmy do Zakopanego. Tam rozstaliśmy się i kilka godzin później, każdy z nas był już w swoich domach. A Piotrek?
Piotrek czuł słuszny niedosyt i postanowił samotnie zwieńczyć W.I.N.O. ok. 20 km marszem do Zakopanego. Wybrał najprostszy wariant - czerwonym szlakiem w stronę Toporowej Cyrhli przez Waksmundzką Rówień i Dolinę Suchej Wody. Oto jego zdjęcia:
 |
| Odejście Czerwonego szlaku na Waksmundzką Rówień od... Czerwonego szlaku na Rysy :) |
 |
| Najpierw pod górkę. |
 |
| Przepiękna pogoda. |
 |
| Odbicie Czarnego szlaku na Rusinową Polanę. |
 |
| Po drodze trzeba pokonać Waksmundzki Potok ;) |
 |
| I jest Waksmundzka Rówień (1405 m n.p.m.) |
 |
| W Dolinie Cichej Wody. |
 |
| Nieopodal Wielkiego Kopieńca (1328 m n.p.m.) |
 |
| Jeszcze trochę i koniec... |
W końcu i Piotrek dotarł bezpiecznie do Zakopanego i wyruszył w podróż do domu. Każdy z nas zabrał ze sobą solidny bagaż wspomnień, a niektórzy i niedosyt... ciekawe czym zaowocuje w przyszłoroczne wakacje. ;)
KONIEC
Drogi czytelniku dotrwałeś do końca naszej relacji. Gratulujemy :) Mam nadzieje, że się podobała i zachęcamy do komentowania. Dziś wieczorem lub jutro rano pojawi się garść statystyk dotyczących wyprawy. Tymczasem, raz jeszcze dziękujemy, że dotarliście z nami do końca.
Autorzy Relacji:
 |
| Czarek (Części I-III) |
 |
| Osin (Części IV-XIII, Dramatis Personae, Prolog, Epilog) |
 |
| Dawid (Nocni włóczędzy) |
Podziękowania
Rodzinom za wsparcie finansowe wyprawy, pozostałym towarzyszom za świetnie spędzony razem czas oraz pomoc w potrzebie, przyjaciołom i czytelnikom za wierny doping. :)
Zdjęcia robili Motyl, Piotrek i Osin.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz